Familiaris na tropie Domowego Kościoła

Stowarzyszenie Familiaris, które swoją nazwą nawiązuje do adhortacji apostolskiej "Familiaris Consortio" św. Jana Pawła II, wyznacza sobie za cel wspieranie rodzin i promowanie wartości chrześcijańskich w życiu małżeńskim i rodzinnym. Naszym patronem jest św. Jan Paweł II, który, jako papież, odegrał kluczową rolę w formułowaniu katolickiej nauki o rodzinie, co znalazło swoje pełne wyrazu odbicie w "Familiaris Consortio". Czerpiemy z tej nauki, dążąc do pogłębiania duchowości narzeczonych i małżeństw, na wzór wspólnot takich jak Domowy Kościół, ruch będący gałęzią Ruchu Światło-Życie.

Kontekst "Familiaris Consortio"

Adhortacja apostolska "Familiaris Consortio", wydana 22 listopada 1981 roku, była odpowiedzią św. Jana Pawła II na zmiany społeczne i kulturowe, które miały wpływ na rodziny w drugiej połowie XX wieku. Dokument ten ukazuje małżeństwo i rodzinę jako podstawowe komórki Kościoła i społeczeństwa, kładąc nacisk na ich niezastąpioną rolę w kształtowaniu chrześcijańskiej tożsamości i przekazywaniu wiary.

Adhortacja zwraca uwagę na potrzebę głębokiej formacji duchowej i moralnej małżeństw, aby mogły stawić czoła współczesnym wyzwaniom, takim jak sekularyzacja, rosnąca liczba rozwodów czy kryzysy w relacjach rodzinnych. Św. Jan Paweł II podkreślał, że rodzina chrześcijańska powinna być miejscem, gdzie miłość Boga znajduje swoje odbicie w codziennym życiu, przez wzajemny szacunek, ofiarność i otwartość na życie.

W kontekście "Familiaris Consortio", rodzina jest także "Kościołem domowym" (Ecclesia domestica), czyli wspólnotą, która nie tylko wychowuje dzieci w wierze, ale także uczestniczy aktywnie w życiu Kościoła. To podejście znajduje praktyczne zastosowanie w ruchach takich jak Domowy Kościół, które stawiają sobie za cel wspieranie małżonków w duchowym rozwoju, opartym na sakramentach, modlitwie i wspólnocie.

Domowy Kościół jako wspólnota rodzin

Domowy Kościół jest więc przestrzenią, w której małżonkowie mogą świadomie pracować nad swoją relacją i wiarą, korzystając ze wsparcia wspólnoty oraz duchowej formacji. Domowy Kościół, gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie, został założony przez ks. Franciszka Blachnickiego i rozwijał się w ścisłej współpracy z wieloma małżeństwami. Ten ruch opiera się na duchowości małżeńskiej, zakorzenionej w sakramencie małżeństwa, i wspiera rodziny w ich dążeniu do świętości poprzez codzienną modlitwę, czytanie Pisma Świętego, regularne uczestnictwo w Eucharystii oraz sakramencie pojednania. Domowy Kościół to ruch małżeńsko-rodzinny, który skupia się na rozwoju duchowym małżonków i ich relacjach w rodzinie, opartej na wierze chrześcijańskiej. Jego celem jest pomoc małżonkom w budowaniu trwałych więzi z Bogiem, między sobą oraz w wychowywaniu dzieci w duchu chrześcijańskim.

Istota kręgów Domowego Kościoła polega na tworzeniu małych wspólnot małżeństw, które spotykają się regularnie w celu pogłębiania duchowości i wspierania się nawzajem w wyzwaniach codziennego życia. W takich kręgach małżeństwa dzielą się swoimi doświadczeniami, modlą się za siebie nawzajem, rozważają Słowo Boże i starają się wdrażać naukę Kościoła w życie rodzinne. Celem tych spotkań jest budowanie silnych, chrześcijańskich rodzin, które stają się żywym świadectwem miłości Bożej w świecie.

Reguły i zasady działania Domowego Kościoła:

1. Jedność małżeńska

Domowy Kościół stawia duży nacisk na jedność i miłość małżeńską. Małżonkowie są zachęcani do wspólnej modlitwy i rozważania Pisma Świętego, co umacnia ich relację i wiarę.

2. Małe wspólnoty (kręgi)

Małżeństwa spotykają się regularnie w małych grupach zwanych kręgami, które składają się z 4-7 par małżeńskich oraz księdza moderatora. Spotkania odbywają się raz w miesiącu i są okazją do wspólnej modlitwy, dzielenia się doświadczeniami życia małżeńskiego oraz do rozwoju duchowego.

3. Formacja duchowa

Każde małżeństwo uczestniczące w Domowym Kościele zobowiązuje się do pracy nad swoim rozwojem duchowym poprzez:

• Modlitwę osobistą – indywidualny kontakt z Bogiem.

• Modlitwę małżeńską – codzienne wspólne zwracanie się do Boga jako małżonkowie.

• Modlitwę rodzinną – wspólne spotkania całej rodziny na modlitwie.

• Regularne czytanie Pisma Świętego – zarówno indywidualnie, jak i w małżeństwie.

• Dialog małżeński – comiesięczne rozmowy na temat relacji małżeńskiej, problemów, radości i wyzwań.

• Eucharystię – regularne uczestnictwo w Mszy Świętej, najlepiej wspólnie.

• Post – świadome wyrzeczenia, by wzmacniać więź z Bogiem.

4. Diakonia i służba

Domowy Kościół zachęca członków do służby na rzecz wspólnoty i Kościoła. Małżeństwa mogą angażować się w różne formy pomocy innym, np. organizowanie rekolekcji, wsparcie dla nowych par w kręgach czy praca w diakonii.

5. Rekolekcje formacyjne

Ważnym elementem formacji w Domowym Kościele są rekolekcje, które odbywają się regularnie i mają na celu pogłębienie wiary i jedności małżeńskiej. Uczestnicy mają możliwość wyciszenia się, pogłębienia relacji z Bogiem oraz z innymi małżeństwami we wspólnocie.

6. Zasada dobrowolności

Każde z podjętych zobowiązań, takich jak modlitwa, post, czytanie Pisma Świętego czy dialog małżeński, jest realizowane na zasadzie dobrowolności. Każde małżeństwo decyduje, jak chce i może zaangażować się w rozwój duchowy.

7. Wsparcie wspólnoty

Kręgi Domowego Kościoła tworzą silną wspólnotę wsparcia duchowego i emocjonalnego. Małżeństwa dzielą się swoimi doświadczeniami, trudnościami i radościami, co pomaga w przezwyciężaniu kryzysów i umacnianiu więzi.

Stowarzyszenie Familiaris, a Domowy Kościół

Familiaris poprzez swoje działania, pragnie promować ideały, które były fundamentem adhortacji "Familiaris Consortio" – że rodzina jest nie tylko miejscem przekazywania życia, ale także przestrzenią, w której małżeństwa mogą doświadczać pełni miłości Bożej. Podobnie jak Domowy Kościół, Familiaris kładzie nacisk na formację duchową rodzin, zachęcając do życia w zgodzie z wartościami Ewangelii i nauką Kościoła katolickiego. Pragnienie budowania silnych wspólnot małżeńskich, które wspierają się nawzajem i wspólnie podejmują wysiłki na rzecz świętości życia rodzinnego jest wspólnym celem. Głównym celem jest wzrost duchowy małżonków oraz budowanie chrześcijańskiej rodziny. Wzajemne wsparcie, modlitwa i duchowy rozwój pomagają małżeństwom w odkrywaniu i pełnieniu powołania rodzinnego w zgodzie z wiarą chrześcijańską.