Drzewo, które łączy pokolenia i kultury: pięć lat działalności Familiaris

Familiaris
21 paź
6 minut(y) czytania

Zaktualizowano: 23 paź

W dniach 10–12 października 2025 roku w Hausach k. Freiburga odbyło się wyjątkowe wydarzenie – jubileuszowe obchody pięciolecia działalności Stowarzyszenia Familiaris e.V., połączone ze Spotkaniem Polonii i Polaków za Granicą „Kulturalia” oraz V Międzynarodową Konferencją Naukową pt. Spektrum Emigracji 3K: Komunikacja – Kultura – Kompetencje. Były to trzy dni pełne spotkań, refleksji, modlitwy, muzyki i rozmów, podczas których wspólnota Familiaris świętowała swoje pięciolecie – czas wzrastania, dojrzewania i wspólnego budowania mostów między ludźmi, kulturami i pokoleniami.

Symbol drzewa Familiaris, obecny w logo Stowarzyszenia, towarzyszył wszystkim wydarzeniom. Drzewo – znak życia, siły i odradzania – od początku stanowiło dla założycieli oczywisty obraz wspólnoty, której fundamentem jest miłość małżeńska, zakorzeniona w wierze i otwarta na świat. W jego korzeniach tkwi stabilność, w pniu – komunia osób, w konarach – przenikanie przestrzeni ludzkich doświadczeń, a w liściach – miłość, która daje życie i cień tym, którzy pod tym drzewem znajdują swoje miejsce. Wokół tego drzewa spotkali się ludzie z różnych stron Europy, aby świętować, dzielić się doświadczeniem i odkrywać, jak bardzo potrzebne są dziś przestrzenie dialogu i wspólnoty.

Obchody rozpoczęło spotkanie „Smaki i Słowa” w Herbaciarni Familiaris – pełne poezji, zapachu herbaty i rozmów o kulturze, tradycji i przemijaniu. Seniorzy, uczestnicy spotkania, mieli okazję nie tylko wspominać, ale i tworzyć – wspólnie smakując jesień słowem, dźwiękiem i aromatem. Wydarzeniu towarzyszyły inspirujące wykłady, warsztaty oraz kulinarne prezentacje. Zainteresowaniem cieszyły się opowieści o pszczołach Tomasza Karawajczyka z Pasieki Lisieckiej, który dzielił się swoją pasją i historią rodzinną, a także pokaz kulinarny Renaty Semeniuk – finalisty MasterChefa. Dzień zakończyła Msza Święta oraz koncert muzyczny „Dźwięki, które łączą”.

Sobota upłynęła pod znakiem nauki, refleksji i dialogu. Podczas konferencji „Spektrum Emigracji 3K” naukowcy, duchowni i praktycy z Polski, Niemiec, Słowacji i Holandii podejmowali temat komunikacji, kultury i kompetencji w kontekście emigracji. Wśród prelegentów znaleźli się przedstawiciele wielu uczelni – m.in. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, Uniwersytetu Trnawskiego i Instytutu Dialogu Międzykulturowego Jana Pawła II. Ich wystąpienia ukazywały, jak ważne jest budowanie mostów porozumienia między ludźmi i kulturami, a także jak technologia i nowoczesność mogą współistnieć z duchowością, etyką i odpowiedzialnością. Towarzyszące konferencji warsztaty – zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci – pozwoliły uczestnikom pogłębiać wiedzę, rozwijać wrażliwość i wzmacniać relacje. Najmłodsi brali udział w cyklu „Emi i Gracja”, ucząc się poprzez zabawę, kulinaria i sztukę, jak ważna jest współpraca, kreatywność i kontakt z naturą.

Niedziela – ostatni dzień jubileuszu – była czasem wdzięczności i modlitwy. Uczestnicy obchodów wspólnie celebrowali Dzień Papieski, oddając hołd św. Janowi Pawłowi II, którego nauczanie i duchowość stanowią fundament działalności Familiaris. To właśnie on uczył, że „rodzina jest pierwszą i najważniejszą drogą Kościoła”, a miłość małżeńska – szkołą człowieczeństwa. Myśl papieża Polaka przenika całe dzieło Familiaris, inspirując do troski o człowieka, dialog, zrozumienie i odpowiedzialność za drugiego. W tym duchu, podczas Mszy Świętej i refleksji końcowych, uczestnicy dziękowali Bogu za dar wspólnoty, za pięć lat wzrastania i za wszystkich, którzy wnoszą w to dzieło swoje serce, czas i zaangażowanie.

Zwieńczeniem obchodów była wystawa „Familiaris: wczoraj, dziś i jutro”, przypominająca początki stowarzyszenia, pierwsze projekty, spotkania i inicjatywy. Wspomnienia przeplatały się z planami na przyszłość, a rozmowy toczyły się wokół wspólnego stołu – miejsca, które w Familiaris zawsze symbolizuje bliskość i dialog.

Jubileusz pięciolecia stał się nie tylko podsumowaniem dotychczasowej drogi, ale i zaproszeniem do dalszego wzrastania. Drzewo Familiaris wciąż rośnie – silne korzeniami wiary, rozłożyste konarami wspólnoty i pełne liści miłości, która daje życie.

Dziś, gdy w spojrzeniu na to dzieło odbija się duch św. Jana Pawła II, możemy powtórzyć za nim słowa:„Przyszłość ludzkości idzie przez rodzinę.” Niech więc Familiaris nadal będzie miejscem, w którym ta przyszłość dojrzewa – w dialogu, w kulturze i w wierze.

Podziękowania dla Gości, Prelegentów i Przyjaciół Familiaris

Z głębi serca składamy nasze najszczersze podziękowania wszystkim Gościom i Prelegentom, którzy zaszczycili nas swoją obecnością oraz ubogacili jubileuszowe obchody i V Międzynarodową Konferencję Naukową Spektrum Emigracji 3K: Komunikacja – Kultura – Kompetencje.

Z głęboką wdzięcznością dziękujemy ks. dr Władysławowi Szewczykowi, prof. Seminarium Duchownego w Tarnowie, twórcy i promotorowi poradnictwa rodzinnego oraz orędownikowi wsparcia rodzin w środowisku emigracyjnym, za nadesłany list gratulacyjny z okazji jubileuszu pięciolecia działalności Familiaris. Słowa uznania, życzliwości i wsparcia, które płyną z przesłania, są dla nas cennym świadectwem ciągłości idei troski o rodzinę, małżeństwo i godność osoby ludzkiej —wartości, które stanowią fundament naszej misji.

Z ogromną wdzięcznością kierujemy podziękowania do ks. prof. dr hab. Józefa Młyńskiego, którego naukowa precyzja, a zarazem ciepło serca i otwartość na człowieka, nadały konferencji ton merytorycznej głębi i ludzkiego wymiaru.

Dziękujemy ks. dr Michałowi Wilkoszowi – za mądre i głębokie słowa, które otworzyły nas na refleksję nad duchowym wymiarem współczesnej komunikacji, oraz za inspirujące spojrzenie na człowieka jako istotę dialogu i relacji.

Dziękujemy prof. dr hab. Małgorzacie Gruchole za pełne pasji wystąpienie, które pokazało, jak wielką rolę w komunikacji i kulturze odgrywa wrażliwość, empatia i rozumienie drugiego człowieka.

Serdeczne słowa uznania kierujemy do dr. Łukasza Sarowskiego, którego refleksja o komunikacji i kompetencjach w życiu codziennym pomogła uczestnikom lepiej zrozumieć wyzwania, jakie niesie współczesność.

Z wdzięcznością wspominamy wystąpienie dr Magdaleny Siemion, która z wyjątkową delikatnością i mądrością ukazała perspektywę relacji rodzinnych i wychowawczych w kontekście przemian społecznych i kulturowych.

Dziękujemy również mgr Monice Horoch oraz lic. Aleksandrze Wawrzusiszyn – za naukowe zaangażowanie, refleksję pedagogiczną i wspólną obecność, która wzbogaciła dyskusję o praktyczny wymiar pracy z rodziną i młodzieżą.

Dziękujemy dr Annie i mgr Tomaszowi Karawajczykom, którzy nie tylko dzielili się swoją wiedzą i doświadczeniem, ale także stworzyli przestrzeń spotkania człowieka z naturą – w słowie, działaniu i smaku.

Nie sposób nie wspomnieć o Renacie Semeniuk, uczestniczce programu MasterChef, której kulinarne występy stały się poezją dla ciała i duszy. Dzięki niej przez trzy dni mogliśmy kosztować nie tylko rarytasów, ale też smaku wspólnoty, uśmiechu i domowego ciepła.

Z głęboką wdzięcznością dziękujemy mgr Anicie Pacha i mgr Ewie Bobkiewicz za aktywny udział w debacie 3K. Ich refleksje, doświadczenie i wrażliwość wzbogaciły rozmowę o rodzinie, kulturze i komunikacji o kobiecy głos pełen mądrości i serca.

Wyrazy uznania kierujemy również do mgr Witolda Horoch, który swoją muzyczną obecnością nadał wydarzeniu szczególny ton duchowego piękna. Jego interpretacje utworów Chopina przeniosły nas w krainę klasyki, w której dźwięk spotyka się z ciszą, a sztuka – z modlitwą.

Z całego serca dziękujemy Pani Sylwii Sułkowskiej, Redaktor Polskiego Radia, która poświęciła cztery godziny na nagrania z naszymi gośćmi, uczestnikami i organizatorami wydarzenia. Jej profesjonalizm, zaangażowanie oraz serdeczne podejście do każdego rozmówcy sprawiły, że relacja radiowa oddała atmosferę konferencji i jubileuszu Familiaris w pełni.

Szczególne słowa wdzięczności kierujemy do Bogumiły i Tadeusza Białeckich, których ogromne zaangażowanie, życzliwość i ofiarność były nieocenionym wsparciem podczas przygotowań i przebiegu jubileuszowych obchodów.

Z głęboką wdzięcznością dziękujemy Andrzejowi Pacwie wraz z rodziną, który otworzył swój dom dla gości i uczestników konferencji, udostępniając przestrzeń oraz serce dla wszystkich przybyłych. Dziękujemy za niezastąpioną pomoc w organizacji wydarzenia, za zaangażowanie, troskę o każdy szczegół oraz gotowość do wsparcia w każdej sytuacji.

Z głęboką wdzięcznością dziękujemy wszystkim prelegentom, którzy swoją obecnością online ubogacili część naukową wydarzenia, wnosząc ciekawe treści oraz cenne konteksty badawcze i refleksje w obszarze komunikacji, kultury i kompetencji. Dzięki Państwa pasji, zaangażowaniu i otwartości konferencja „Spektrum Emigracji 3K” stała się przestrzenią żywego dialogu pomiędzy nauką, doświadczeniem i wspólnotą życia rodzinnego.

Dziękujemy Zespołowi Familiaris za otwarte serca, za gotowość do pomocy, za troskę o każdy detal i atmosferę, w której wszyscy uczestnicy mogli poczuć się jak w domu.

Wasza obecność i cicha, a jednocześnie pełna mocy praca organizacyjna, stały się pięknym świadectwem tego, że Familiaris to nie tylko wspólnota z nazwy, ale prawdziwa rodzina — zbudowana na zaufaniu, serdeczności i wzajemnej trosce. Dziękujemy każdemu, kto swoją modlitwą, wiedzą, talentem i uśmiechem przyczynił się do rozwoju wspólnoty, w której można wzrastać w miłości, wierze i zrozumieniu. To właśnie Wy jesteście korzeniami i gałęziami drzewa Familiaris – znakiem życia, nadziei i wspólnoty.

Dziękujemy Wszystkim, którzy swoją obecnością, słowem, dźwiękiem, smakiem i gestem współtworzyli te wyjątkowe dni. Dzięki Wam konferencja, jubileusz i spotkanie Polonii stały się nie tylko wydarzeniem naukowym, ale przede wszystkim świętem człowieczeństwa, wspólnoty i wiary.

Dziękujemy za obecność, życzliwość i współtworzenie tego dzieła. Niech słowa św. Jana Pawła II – patrona duchowego dzieła Familiaris – będą naszą wspólną inspiracją:

„Człowiek jest jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chce dla niego samego, i dlatego nie może się w pełni odnaleźć inaczej, jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Sobór Watykański II, KDK 24).

Z wdzięcznością i szacunkiem,

Zarząd Familiaris